Przejdź do zawartości

Brandon Nimmo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brandon Nimmo
Ilustracja
#9 New York Mets
zapolowy
Pełne imię i nazwisko

Brandon T. Nimmo

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1993
Cheyenne

Odbija

lewą

Rzuca

prawą

Debiut

26 czerwca 2016

Statystyki
Średnia uderzeń

0,254

Home runy

31

Uderzenia

224

RBI

103

Kariera klubowa
Lata Kluby
2016– New York Mets
Stan na koniec sezonu 2019.

Brandon T. Nimmo (ur. 27 marca 1993) – amerykański baseballista występujący na pozycji zapolowego.

Minor League Baseball

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej, w czerwcu 2011 został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem trzynastym przez New York Mets[1]. Zawodową karierę rozpoczął w GCL Mets i Kingsport Mets (poziom Rookie). Sezon 2012 spędził w Brooklyn Cyclones (Class A-Short), uzyskując średnią 0,248 i zdobywając 6 home runów (w tym 2 grand slamy)[2][3]. W 2013 występował w Savannah Sand Gnats (Class A)[2], a w lipcu reprezentował klub w All-Star Futures Game, który odbył się na Citi Field w Nowym Jorku[4].

Przed rozpoczęciem sezonu 2014 został zaproszony do składu New York Mets na występy w spring training, jednak po jego zakończeniu został odesłany do St. Lucie Mets (Class A-Advanced). 19 czerwca 2014 został zawodnikiem Binghamton Mets (Double-A). 29 kwietnia 2015 w meczu przeciwko Portland Sea Dogs, odniósł kontuzję lewego kolana w dziewiątej zmianie[5], a do gry powrócił 14 czerwca 2015. 28 lipca 2015 został przesunięty do Las Vegas 51s (Triple-A)[2].

W listopadzie 2015 został włączony do składu New York Mets, by uchronić go przed przystąpieniem do Rule 5 Draft (draft, do którego przystępują zawodnicy organizacji klubu, niemieszczący się w 40-osobowej kadrze zespołu)[6].

Major League Baseball

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2016 rozpoczął od występów w Las Vegas 51s[2]. 26 czerwca 2016 Nimmo został powołany do składu New York Mets za Michaela Conforto, który w poprzednich 25 meczach osiągnął średnią 0,107[7]. W Major League Baseball Nimmo zadebiutował tego samego dnia w spotkaniu z Atlanta Braves[1]. Dzień później w meczu z Washington Nationals zaliczył pierwsze uderzenie w MLB[8], zaś 1 lipca 2016 w meczu przeciwko Chicago Cubs zdobył pierwszego home runa, trzypunktowego, wyprowadzając Mets na prowadzenie 7–1[9]. 17 lipca został odesłany Las Vegas 51s[10]. Do składu Mets został powołany ponownie 29 lipca w miejsce kontuzjowanego Juana Lagaresa[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Brandon Nimmo Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  2. a b c d Brandon Nimmo Stats, Highlights, Bio. milb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  3. Nimmo simply grand for Cyclones. milb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  4. All-Star Futures Game rosters revealed. milb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  5. Nimmo leaves game with knee injury. milb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  6. Nimmo among four added to Mets' 40-man. mets.mlb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  7. Mets call up Nimmo, option Conforto. mlb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  8. Nimmo's first career knock. mlb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  9. Nimmo crushes 3-run shot for 1st career HR. mlb.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  10. Conforto called up; Nimmo optioned to Triple-A. mets.mlb.com. [dostęp 2016-07-24]. (ang.).
  11. Lagares to have thumb surgery; Mets recall Nimmo. mlb.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).